غرب و آخرالزمان

«در میان اهل فرهنگ و مطالعات فرهنگی، از افول غرب با عنوان پایان تاریخ یاد می‌شود. تردیدی نیست که سروصدای تکنولوژی و ازدحام تمدن مدرن در غرب و شتاب و ولع ساکنان شرق برای دست‌یابی به تکنولوژی و مدرنیزاسیون، مانع ولع از درک کامل این افول و غروب و اعتراف و اذعان درباره سرآمدن این تاریخ است. اما به هر صورت پذیرش یا انکار ما هیچ تاثیری در فراز و فرود یک دوره از تاریخ و فرهنگ ندارد؛ گرچه اهل تفکر، حسب جایگاه و شأنی که احراز کرده‌اند، همواره به عنوان ذاکر و متذکر اقوام، عهده‌دار بیان موقعیت و شرایط تاریخی و کشف تکلیف و وظیفه در آن شرایط بوده و هستند…» کتاب «غرب و آخرالزمان» اثر اسماعیل شفیعی سروستانی بیست و هشتمین کتاب از مجموعه مطالعات فرهنگی موسسه موعود است. بخش‌های اولیه کتاب ارائه گزیده‌ای از آرا و آثار فرهیختگان غربی در بررسی پایان فرهنگ غربی است. در این قسمت آراء افرادی چون کریستوفر مارلو، گوته، آلدوس هاکسلی، جرج اورول و … را می خوانیم. بخش دیگر این کتاب همان‌طور که نویسنده اثر مطرح می‌کند ناظر به نوعی میل به بازگشت است که در میان ساکنان غرب وجود دارد. این میل در صورت بنیادگرایی دینی از دهه های اول قرن بیستم میلادی آغاز شده‌است تا زنگ تاریخی جدید و متفاوت که به نام دین و خدا رقم می‌خورد به صدا درآورده شود. قسمت پایانی کتاب نیز به بحث سقوط و افول تاریخ غربی و نگرانی‌ها از این شرایط است. در فهرست این کتاب عناوین زیر را می‌توان دید: بررسی عوامل موثر در بسط گفتگو از آخرالزمان، مراد از غرب چیست؟ گفتگو از پایان، ظهور تمام‌قد بحران و بن‌بست در مناسبات فردی و اجتماعی منتقدان غرب، مختصری درباره تاریخ، پرسش از ایدئولوژی، انتقاد از ایدئولوژی، اعلامیه انحطاط و یائسگی فرهنگی، اهل بشارت، انقلاب و ضد انقلاب، لشکر سیاست بازان و ایدئولوژی پردازان عصر، پایان انسان غربی و گفتگو از دینداری.