بوی مهربانی

«بوی مهربانی» مجموعه سخنان سردبیر نشریه موعود، «اسماعیل شفیعی سروستانی» با جوانان است. او متولد ۱۳۳۷در شیراز، نویسنده، روزنامه‌نگار و مهدویت‌پژوه ایرانی‌ است. پژوهش‌های سروستانی در حوزه غرب‌شناسی، ادبیات فارسی، مطالعات فرهنگی، مطالعات مهدویت و آخرالزّمان‌شناسی است. از او تاکنون مقالات و کتاب‌های مستقلی در حوزه‌های مختلف منتشر شده‌است. کتاب حاضر، مملو از حرف‌های صمیمانه‌ای است که نویسنده، از تجربه‌های زندگی خویش به رشته‌ی تحریر درآورده‌است. او در بخشی از کتابش می‌گوید: «شاید این همین خصلت معلمی است که اجازه نمی‌دهد یک نویسنده یا مربی، تنها تماشاگری بی‌تفاوت و بی‌خیال در میان مردم باشد. او چون شمع تا سحرگاه می‌سوزد، تا شاید روشنی‌بخش راه باشد. بوی مهربانی، بوی عطر همه‌ی جوانان و فرزندان ماست که همه‌ی خوبی‌ها و همه‌ی مهربانی‌ها را برایشان می‌خواهیم». بریده‌ای از کتاب: بیکاری و گرانی بیداد می‌کند. شهر در انبوهی از دود و خاک و آلودگی دست و پا می‌زند. صدای بوق ماشین‌ها، موتورسیکلت‌ها، بوق و شیپورها وقت و بی‌وقت امان آدم را می‌برد. برای انجام ساده‌ترین کار در شهر ساعت‌های بسیاری را باید صرف‌کرد. تاریکی و سایه از اول صبح تا شب و از اول سال تا آخر سال و همه‌ی سال‌ها، زندگی در آپارتمان‌های فسقلی را بدل به زندان کرده‌است. ترافیک برای کسی اعصاب و روان باقی نگذاشته، هزاران گدا و معتاد در گوشه و کنار شهر، در پارک‌ها و سر چهارراه‌ها، روح و روان آدم را می‌آزارد…انواع درد و مرض و رنج و هزینه‌های کمرشکن دیگر تاب و تحمل را از همه گرفته‌است. راستی اگر بنا بود برای همه‌ی آنچه که پیرامون ما می‌گذرد تنها یک کلمه، بله تنها یک کلمه پیدا کنیم که همه‌ی حرف را در خود داشته‌باشد چه کلمه‌ای بر زبان می‌آوریم؟