درباره کتاب انسان تراز در فرهنگ انتظار
این کتاب مجموعه‌ای از مقالات پژوهشی است که به بررسی ابعاد مختلف تربیت مهدوی در فرهنگ شیعی می‌پردازد. مقالات گردآوری‌شده، با تکیه بر روایات و آموزه‌های اسلامی، تلاش دارند نسبت میان تربیت و مهدویت را روشن کنند و نقش تربیت را در آماده‌سازی جامعه برای ظهور منجی آخرالزمان تبیین نمایند. اثر حاضر در دوره‌ای نوشته شده که توجه به آموزه‌های مهدوی و ضرورت تربیت نسل منتظر، به‌ویژه در خانواده‌ها و نظام آموزشی، اهمیت بیشتری یافته است. نویسندگان با رویکردی تحلیلی، به موضوعاتی چون نقش خانواده، اهمیت تربیت دینی کودکان، آسیب‌شناسی تربیت مهدوی و راهکارهای عملی برای زمینه‌سازی ظهور پرداخته‌اند. کتاب با بهره‌گیری از منابع روایی و قرآنی، سعی دارد تصویری جامع از تربیت مهدوی و جایگاه آن در فرهنگ انتظار ارائه دهد و به دغدغه‌های تربیتی و اجتماعی جامعه دینی پاسخ دهد.
خلاصه کتاب انسان تراز در فرهنگ انتظار
این کتاب با محوریت تربیت مهدوی، به بررسی این پرسش می‌پردازد که آیا آموزه مهدویت را می‌توان یک جریان تربیتی دانست و نسبت آن با تربیت دینی چیست. نویسندگان ابتدا مفهوم تربیت و مهدویت را از منظر لغوی و اصطلاحی شرح می‌دهند و سپس با استناد به آیات و روایات، سه وجه اصلی تربیت مهدوی را تبیین می‌کنند: هدفمندی تربیت برای ساختن انسان منتظر، ایجاد تغییرات شناختی، عاطفی و عملی در متربیان، و تعامل دوسویه میان مربی (امام معصوم) و متربی (منتظران). در ادامه، نقش خانواده و والدین در تربیت دینی و مهدوی کودکان بررسی می‌شود و اهمیت دوران کودکی به عنوان دوره طلایی تربیت مورد تأکید قرار می‌گیرد. کتاب به روش‌ها و قالب‌های انتقال مفاهیم دینی به کودکان، مانند الگوسازی، تشویق و ایجاد خاطره خوش اشاره می‌کند و ضرورت گزینش محتوای مناسب برای آموزش مهدوی را یادآور می‌شود. بخش دیگری از کتاب به راهکارهای تربیتی زمینه‌ساز ظهور می‌پردازد که شامل رشد شخصیت، فرهنگ‌سازی، معرفی الگوهای برتر و آسیب‌شناسی تربیت مهدوی است. نویسندگان آسیب‌هایی مانند آرمان‌گرایی انفعالی، عمل‌زدگی، عقل‌زدگی، کمال‌گرایی غیرواقع‌بینانه و برداشت‌های خرافی از مهدویت را برمی‌شمارند و راهکارهایی برای مقابله با آن‌ها ارائه می‌دهند. در مجموع، کتاب تلاش می‌کند نشان دهد که تربیت مهدوی نه‌تنها یک جریان اعتقادی، بلکه فرآیندی فعال و هدفمند است که باید در خانواده و جامعه نهادینه شود.
چرا باید کتاب انسان تراز در فرهنگ انتظار را خواند؟
این کتاب با گردآوری مقالات تخصصی و تحلیلی، به موضوع تربیت مهدوی از زوایای مختلف می‌پردازد و تلاش می‌کند نسبت میان تربیت دینی و فرهنگ انتظار را روشن کند. خواننده با مطالعه این اثر، با مفاهیم بنیادین مهدویت، نقش خانواده و نظام آموزشی در پرورش نسل منتظر، و راهکارهای عملی برای زمینه‌سازی ظهور آشنا می‌شود. همچنین، کتاب به آسیب‌شناسی تربیت مهدوی پرداخته و راه‌های مقابله با برداشت‌های نادرست و انفعالی را بررسی می‌کند. این اثر می‌تواند به عنوان منبعی برای پژوهشگران، مربیان، والدین و علاقه‌مندان به مباحث تربیت دینی و مهدویت مورد استفاده قرار گیرد.
خواندن کتاب انسان تراز در فرهنگ انتظار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟
این کتاب برای پژوهشگران حوزه علوم انسانی و اسلامی، مربیان، معلمان، والدین و علاقه‌مندان به مباحث تربیت دینی و مهدویت مناسب است. همچنین برای کسانی که دغدغه تربیت نسل منتظر، انتقال مفاهیم دینی به کودکان و آسیب‌شناسی تربیت مهدوی را دارند، مفید خواهد بود.
فهرست کتاب انسان تراز در فرهنگ انتظار
– مقدمه و دیباچه: تبیین ضرورت تربیت مهدوی و جایگاه آن در فرهنگ انتظار.- راهکارهای تربیتی زمینه‌ساز ظهور: بررسی راهکارهای عملی برگرفته از احادیث برای آماده‌سازی جامعه جهت ظهور.- مروری بر نقش مادران در تربیت نسل منتظر: تحلیل جایگاه مادران و خانواده در تربیت دینی و مهدوی فرزندان.- گفتارهایی در زمینه تشکیل خانواده مهدوی: بررسی ویژگی‌ها و الزامات خانواده‌ای که بر اساس آموزه‌های مهدوی شکل می‌گیرد.- رسالت نظام تعلیم و تربیت در شکل‌دهی جامعه مهدوی: نقش آموزش و پرورش و مربیان در تربیت نسل منتظر.- ظلم و ظلم‌پذیری و پیامدهای آن در سبک زندگی: تحلیل تأثیر ظلم‌ستیزی و عدالت‌خواهی در تربیت مهدوی.- ضرورت تربیت مهدوی کودکان بر اساس آموزه‌های دینی: اهمیت دوران کودکی و روش‌های انتقال مفاهیم مهدوی به کودکان.- آسیب‌شناسی تربیت مهدوی: شناسایی آسیب‌ها و چالش‌های تربیت مهدوی و ارائه راهکارهای مقابله با آن‌ها.- نتیجه‌گیری: جمع‌بندی مباحث و تأکید بر نقش تربیت مهدوی در تحقق جامعه منتظر.
بخشی از کتاب انسان تراز در فرهنگ انتظار
«تربیت مهدوی، تربیت نسل منتظر، تربیت ولایی و هر عنوان دیگری که مترادف این عبارات جعل و مطرح شود، ذهن و زبان جمعی از مربیان، معلمان، جامعه‌شناسان، مبلّغان دینی و مذهبی را به خود درگیر کرده و هر گروه از منظر دریافت خویش از انسان، مذهب و مهدویت به شرح و تفصیل پرداخته و مجموعه‌ای از بایدها و نبایدها را مطرح می‌کند و دست آخر نسخه‌ای پیچیده و وجدان خویش را راحت می‌سازد که ادای تکلیف کرده است و بقیه مردم در پی آن نسخه‌ها باید روانه شوند و دوای درد خود بیابند. آیا نباید قبل از کسب و درک تعریفی حقیقی از انسان درباره حکمت خلق عالم و آدم، نقشه کلی الهی در جعل دین و انزال کتب و ارسال انبیاء سخن گفت؟ و از مأموریت آن کس که بار تکلیف تحقق آن نقشه و به سرانجام رساندن منظور نظر خالق حکیم را بر دوش دارد، سؤال نمود؟ سهم اصلی و بزرگی از همه آنچه بدان‌ها اشاره شد، به حقایق پوشیده و باطن هستی برگشت می‌کند. عالمی که از دسترس انسان مانده در چارچوب جهان مادی، خارج است و دسترسی به آن ممکن نیست؛ مگر آنکه مردانی از خود بیرون شده و گذر کرده از جهان محسوس، از مسیر سیر باطنی و کشف و شهود دل، به سهمی از آن حقایق دسترسی بیابند. جز این، مراتبی از آن حقایق از مسیر کلام وحیانی ارسال انبیاء و انزال کتب بیان شده و فرزندان آدمی را چاره‌ای جز سر سپردن بر آستان معلمان حقیقی (انبیاء و اوصیای الهی) و تسلیم محض باقی نمی‌ماند.»
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.