نقش روشنفکری

کتاب «نقش روشنفکری» اثر دکتر اسماعیل شفیعی سروستانی، به تحلیل عقاید روشنفکران، ورود آنان به ایران و تأثیر آنان در تغییر فکری ایرانیان با استناد به سخنان مشاهیر آنان پرداخته‌است. نویسنده در این کتاب، به ابعاد فرهنگی در جامعه‌ی ایران پرداخته و نقاط کور و بحران‌زده را برجسته کرده‌است. در این کتاب، به ابعاد گسترده و ژرف تهاجم فرهنگی، در همه‌ی عرصه‌های فرهنگی کشور، توجه ویژه‌ای شده‌است. هدف در این کتاب، مقابله با جریان‌هایی است که برخلاف تفکرات و فرهنگ اسلامی و دینی به کشور ایران وارد شده‌است. نخستین قدم در راه این مقابله، شناخت درست و روشن از گستره این تهاجم است. در بخشی از کتاب می‌خوانید: نگاهی گذرا نشان می‌دهد که در دوران حضور نبی اکرم (ص) و پس از آن در سال‌های کوتاهی که امام علی (ع) بر مسند خلافت تکیه زد، هیچ ظلمی بر زنان نرفت؛ مگر آن‌چه در خفا رخ داد و ذکر دزدیده شدن خلخال زن یهودی و فریاد و فغان امام علی (ع)، سند زنده‌ی توجه امام به همه‌ی حقوق و حرمت‌های زنان در جغرافیای خلافت اسلامی است. باید به این نکته توجه داشت که بسیاری از مویه‌کنندگان بر آزادی و برابری زنان، به تبع فرهنگ غربی، برای زنان شأن ویژه‌ی مردان قائل شده‌اند و از آن با عنوان برابری زن و مرد، داد سخن می‌دهند. اینان دانسته یا ندانسته، زن را از مقام اصلی و شأن خود خارج ساخته یا تمنای واقع شدن شأن متفاوت با مقام اصلی زن را بر ایشان قائلند؛ چنان که همواره همه‌ی آن‌چه را که مردان ساخته‌اند، از زنان می‌طلبند؛ به رغم آن‌که در این نگرش همواره باید متوجه شرایط و مقتضیات ویژه‌ی جسمانی، نفسانی و عاطفی زنان و آن‌چه که برای نقش آفرینی در هستی بدان نیازمندند بود؛ ورنه پذیرش هیئت مردانه و ظاهر شدن در هیبت یک مرد در عرصه‌ی زمین به نوعی بزرگترین ظلم رفته بر زنان بوده و در مثل چنان است که انسان بی‌توجهی بخواهد پرتقال، در عین پرتقال بودن، طعم و مزه‌ی سیب بدهد یا رنگ و بوی سیب را داشته‌باشد.