قبیله لعنت 2، کاهنان معبد جادو

توضیحات

بررسی نحوه ارتباط ابلیس با کارگزارنش با استفاده از متون اساطیری و کتب تاریخی

(برای اثر گذاری بیشتر با چهار لوح کاهنان معبد جادو، فراخوانی، ارتباط با نیروهای ماورایی همزمان مطالعه شوند.)

*****

در کتاب اوّل این مجموعه با عنوان «بن‌مایه ی رویگردانی از خدا»، نویسنده با بازبینی آغاز آفرینش و زندگی نخستین انسان‌های پا گذاشته بر زمین، از روش «شبیه‌سازی» ابلیس، پرده برداشت و در کتاب دوم (کاهنان معبد جادو)، با جست‌وجو در عمق اسطوره‌ها و داستان‌های کهن اقوام باستانی (ایران، مصر، هند، یونان و روم) ردّ ابلیس و سپاه شیطانی‌اش را در کتاب‌های معتبر آنان به دست آورده است.

در این کتاب، علاوه بر رهگیری و بررسی تأثیر شیاطین در زندگی مردم از زمان باستان تا به امروز، فصلی به وجود موجودات ماورائی (مثبت و منفی) اختصاص یافته و درباره ی امکان ارتباط گیری با آنان از طریق علوم غریبه و کاهنان، از زمان گذشته تا امروز بحث کرده است.

اگر کتاب‌های بسیاری درباره ی زندگی ابلیس و شیاطینی همانند او خوانده‌اید، مطمئن باشید که در این کتاب به نکات تازه‌ای دست پیدا خواهید کرد که نگرش شما را نه تنها درباره ی این موجودات آزاردهنده، بلکه درباره ی کلّ جهان و مقصد آن تغییر خواهد داد.

در بخشی از این کتاب درباره ی ویژگی‌های مشترک موجودات اساطیری آمده است:

آنچه در وقت مطالعه ی باروهای مذهبی (بینش اساطیری) اقوام باستانی، پس از تعدّد و تکثّر خدایان به چشم می‌خورد، آلودگی آن خدایان به صفات مذموم شیطانی و زذایل اخلاقی است. اینان، گاه در نمایش رذایل و پستی، گوی سبقت را از سایر موجودات می‌ربودند.

به عبارت دیگر، اینان منزّه از صفات مخلوقات خود نبودند؛ بلکه واجد شیطانی‌ترین صفات نیز بودند، به همین جهت بود که آنان، در گستره ی وسیعی از عرش‌الرّحمان تا فرش‌الشیطان حضور داشتند.

ویل دورانت در همین‌باره می‌نویسد:

شیوه‌های عبادت یونانی‌ها هم مانند خدایان یونانی بسیار متنوّع بود. یونانیان برای دفع شرّ خدایان زمینی، به عبادت آنان می‌پرداختند؛ ولی خدایان آسمانی را صمیمانه پرستش می‌کردند.

ویل دورانت درباره ی خدایان مصری می‌نویسد:

خود خدایان نیز برای آزردن یکدیگر، از سحر و افسون مدد می‌گرفتند.

مطالعه ی عموم اساطیر عهد کهن ما را به این نتیجه می‌رساند که اساساً سجایای متعالی اخلاقی در میان خدایان و الهه‌های شرک‌آلود اساطیری جایگاهی ندارد.

واکنش خواننده پس از پایان کتاب: اوّل، از اطّلاعاتی که گرفته اید نفستان بند می‌آید؛ به همین خاطر یک بار دیگر می خوانیدش تا هضمش کنید و بار سوم را فقط برای تحسین کردن فکر و اندیشه خواهید خواند و بار چهارم را برای آنکه بیاموزید و آموزش دهید.