در بخشی از کتاب جاهلیت مدرن در رویارویی با امام زمان (ع) درباره «زنان، هدف تبلیغات سرمایه‌سالاران»، آمده است، اساس نظام اقتصادی سرمایه‌سالاری، تولید کالا است؛ تولید و توزیع و پس از مصرف کالاست که باعث انباشت سرمایه برای تولید بیشتر می‌شود، هر کدام از این حلقه‌ها که نباشد، نظام اقتصادی موجود به دست‌انداز می‌افتد؛ از این نظر، تبلیغات که نقش مهمی در گسترش فرهنگ مصرفی موجود دارد برای تکمیل این حلقه، اهمیت پیدا می‌کند. در ابتدای کار، تبلیغات به طور عمده صورت اطلاع‌رسانی داشت، نزدیک به صد سال پیش، بعضی از خلصت‌های این کالای تازه وارد بازار، در آگهی تجارتی عمده می‌شد، کمتر اتفاق می‌افتاد که آگهی تجارتی درباره چیزی به غیر از خود کالا باشد، به عبارت دیگر، نقش اصلی تبلیغات در این دوره، اطلاع‌رسانی بود ولی از سال ۱۹۲۵ میلادی این شیوه تبلیغات تغییر کرد؛ شرکت‌ها به این نتیجه رسیدند که نگرش متفاوتی لازم است تا بتوان کالای بیش‌تری فروخت، از آن تاریخ به بعد، آگهی‌های تجارتی کوشید کالا را به خواسته‌ها و احساسات انسانی گره بزند. یکی از ابتدایی‌ترین خواسته‌های بشری هم تمایلات جنسی است و از این جاست که بهره‌گیری به واقع سوء استفاده از زنان در تبلیغات آغاز می‌شود، کمتر اتفاق می‌افتد که در آگهی‌ها نشانی از کالای مورد نظر باشد و اغلب نیز خواننده و بیننده از آگهی، چیزی درباره مختصات کالا نمی‌آموزد به عوض، آگهی تجارتی می‌کوشد که تصویرپردازی کند.